Energie-Blog

André Jurres

Zonder echt verrast te zijn door de beslissingen van de Vlaamse regering aangaande de ondersteuning van investeringen in groene stroom had ik toch graag enkele bedenkingen en vragen geuit over de nieuwe subsidieregels en de impact ervan.
Het is zeker positief te noemen dat Vlaanderen zegt dat ze een extra inspanning gaat doen om ervoor te zorgen dat we tegen 2020 13% groene stroom productie hebben.  Alleen snap ik niet hoe je dat denkt te bereiken door minder geld ter beschikking te stellen in plaats van meer?  De stijging van 80 naar 90€ voor windenergie gedurende tien jaar(zijnde het gewaarborgde bedrag dat men kan krijgen voor een MWh gedurende de eerste tien jaar) is slechts een kleine verhoging die ook nog altijd 15€ onder de huidige marktprijs legt(prijs die vandaag betaald wordt door de elektriciteitsbedrijven aan de groene stroom producenten) en zal naar mijn bescheiden mening niet echt een grote impact hebben op de huidige marktprijs.  Een stijging van de marktprijs hangt bijvoorbeeld meer af van vraag en aanbod, als er een spanning komt op de aantal aangeboden certificaten dan zal dit een grotere impact hebben dan de gewaarborgde prijs van 90€(die eigenlijk alleen dienst doet als bodemprijs).  Wellicht kan het wel zijn dat de banken het risicoprofiel van windprojecten in Vlaanderen iets kan verbeteren daar het risico tussen bodemprijs en marktprijs toch wat kleiner wordt.  Het effect daarvan vandaag zal echter niet groot zijn daar de banken wanhopig op zoek zijn naar maximale rendementen op hun leningen.  Van de vijf ondersteunde duurzame productievormen dalen er drie(zijnde restafval, waterkracht en zonne-energie), de twee andere kennen een artificiële stijging(zie voorbeeld wind hiervoor).
Wat erger lijkt te zijn is dat de bevoegde minister in haar advies naar de regering toe blijkbaar geen rekening heeft gehouden met andere elementen zoals de huidige kredietcrisis.  Geld lenen is veel duurder geworden en dan vooral de termijnen waarop dit mogelijk is.  De banken hebben het vandaag moeilijk om kredieten ter beschikking te stellen voor lange termijn, er zijn zelfs banken die zulke voorwaarden stellen dat projecten niet gerealiseerd worden.  De eenzijdige kijk op de markt door de bevoegde minister Crevits is moeilijk naïef te noemen daar zij dit toch wel zal weten. 
Verder gaat men ook volledig voorbij aan de competitiviteit van onze duurzame markt ten opzichte van onze Europese buren.  Door de verlaging van de ondersteuning zullen buitenlandse investeerders soms andere landen gaan kiezen, dit zal zeker voor zonne-energie het geval zijn.  Binnenkort heb ik een gesprek bij de minister van Economie en zal ik dit punt zeker meenemen(en als het kan op voorhand laten uitrekenen, m.a.w. wat kost dit aan Vlaanderen).   
Wat zonne-energie betreft is het inderdaad zo dat de investeringskost wat gedaald is t.o.v. vorig jaar maar zeker niet met het percentage dat de minister nu vooropstelt.  De daling van de investering met maximum 10% vandaag valt in het niets met de vooropgestelde daling van de subsidie vanaf 2010 met ongeveer 20%.   De verdere daling in de toekomst naar zowat 0 tegen 2020 betekent gewoon dat deze manier van energie opwekken gewoon zal verdwijnen.  Vooral voor de gezinnen is het zelfs vanaf 2010 niet meer rendabel om te investeren in zonne-energie daar ze op een periode van 20 jaar nog niet break-even zijn.  Zelf heb een enigszins déjá  vu effect met de opheffing van vrijstelling van distributiekost voor groene stroom begin 2003(toen is de toenmalige minister van energie ook bezweken onder de druk van de lokale netwerkbedrijven die hun inkomsten in gevaar zagen komen, ten onrechte trouwens als men vandaag ziet hoe weinig mensen van leverancier zijn verandert).  Het klagen van de netwerkbedrijven de laatste maanden over de stijgende kost om de opgewekte zonne-energie terug te moeten betalen aan de mensen die investeren is geen ondenkbare reden voor het de nek omwringen van een nieuwe industrie. Het argument dat ons land te weinig zon heeft is een argument als een ander, toch eigenaardig dat een land als Duitsland vol staat met zonne-energie. Daar schijnt het zonnetje natuurlijk veel meer als zuiders land.