Energie-Blog

André Jurres

Zoals ik al enige malen had geschreven is het van de week weeral pijnlijk duidelijk geworden dat wij ons letterlijk blauw betalen voor onze energie. De Creg die terecht dit onrecht nogmaals bekend heeft gemaakt bewijst ook zijn onmacht over deze materie daar dit eigenlijk hun bevoegdheid is(bepaling van het transport van de netwerktarieven van Elia en de lokale distributienetwerken). Zij stellen echter terecht dat ze hierin niet gesteund worden vanuit de bevoegde minister. De reden ligt natuurlijk voor de hand, de intercommunales zijn gewoon spreekwoordelijke cash cows voor de lokale overheden en een manier geworden om hun steeds stijgende kosten via slinkse weg naar de burger en onze bedrijven op te leggen. Op zich heb ik niks tegen het feit dat we een bijdrage leveren aan de goede werking van onze gemeenten maar doe dit dan transparant! Hiervoor heb je gemeentelijke belastingen en doe dit niet via de energiefactuur. Steeds word de liberalisering aangevallen als de boosdoener van de stijgende prijzen, niks is echter minder waar, het is vooral de politiek die hier volledig gefaald heeft in haar doelstelling om via open marktwerking betere voorwaarden te bekomen. Ten eerste heeft ze nagelaten de markt echt te liberaliseren door de output van onze productie niet te herverdelen en ten tweede heeft ze de liberalisering aangrepen om een massaal aantal nieuwe taksen en heffingen te introduceren, toeval? Weet ik niet, in ieder geval was er in de tijd van monopolie veel minder sprake van al deze taksen en heffingen voor onze bedrijven en burgers. Op de dag dat de intercommunales niet meer moesten instaan voor onze factuur maar dit moest gebeuren door aparte leveranciers op die dag is er een explosie gekomen van deze nieuwe taksen en heffingen. De overheid weet heel goed dat bij een prille liberalisering men voorzichtig moet zijn met al teveel wijzigingen want die zijn er al genoeg. Wat zijn nu de oplossingen voor bovenstaande explosie van onze transportkost? Ten eerste moet de Creg alle macht krijgen om in te grijpen wanneer nodig. Net zoals in bijvoorbeeld Nederland dienen de netwerkbedrijven jaarlijks aan te tonen aan de DTE(Nederlandse regelgever)(transparant en onderbouwd) wat de echte netwerkkost is en dienen zij ieder jaar efficiënter te worden. Het kan toch niet zijn dat ik ieder jaar in Nederland de netwerkkost zie dalen(periode 2007-2010) en wij hier als vergelijkbaar land de kost zien exploderen. Dat er een impact is voor de bijdrage voor een verduurzaming van ons productiepark tot daar aan toe(lees groene stroombijdrage) maar er is geen enkele andere reden waarom deze verhoging er is gekomen. Eén van de nodige oplossingen is dat de Creg eerst eens een volledige financiële doorlichting laat doorvoeren om een moment opname te krijgen van interne financiele huishouding van de netwerkbedrijven, daarna kan men vanaf dit nul moment de netwerkbedrijven jaarlijks een voorstel laten doen zoals hierboven omschreven(transparant en ieder jaar efficiënter). Er is mij al een aantal keren gevraagd om een vergelijkend onderzoek te laten uitvoeren door de Belgische en Nederlandse distributietarieven naast elkaar te leggen, wellicht is dit moment nu echt aangebroken. Er zal minstens een vijf tot zes vergelijkingen in komen qua geografie(minstens drie steden bijvoorbeeld Amsterdam met Brussel, Rotterdam met Antwerpen, Maastricht met Luik en Hasselt, en dit voor een twee tot drie verschillende klantengroepen,zijnde de families, kleine bedrijven en grotere(hoogspanning) bedrijven). Dit neemt niet weg dat de volgende regering nu eens echt werk moet gaan maken van het geven de nodige macht aan de Creg om te kunnen optreden zonder politieke inmenging.