Energie-Blog

André Jurres

Het alweer vijfde VN-klimaatrapport is verschenen met behulp van honderden klimaatexperts van overal in de wereld. In een notendop kunnen we stellen dat het meer van hetzelfde is vergeleken het vorige rapport met een nog grotere zekerheid van onze rol in het klimaat.

Nu zegt het rapport nog niet hoe we onze CO2-uitstoot drastisch naar beneden gaan brengen en verwacht ik zelf ook niet dat er een duidelijk plan (met detail) gaat komen van een dergelijk los verband. Dat we sinds het Kyoto protocol (1992) 50% meer CO2 zijn gaan uitstoten in plaats van 10% (wat het doel was) bewijst ook de relatieve draagkracht van dit soort internationale akkoorden. Zoals we allemaal weten deden onder andere de Amerikanen niet mee wat het verdrag ook al niet sterker maakte.

Er van uitgaande dat we ons huidig economisch model nog even verder gaan laten werken en groeien (vooral door de opkomende landen) is het ook een illusie om te denken dat de CO2-uitstoot gaat afnemen. Een toename met tientallen percenten is eerder nog het meest optimistische scenario.

De enige reële piste op lange termijn (na 2100) is dat de bevolking vanzelf gaat afnemen door het gebrek aan energie (duurzaam). Zelfs bij een aanname dat we terug gaan naar aantallen van voor de tweede wereldoorlog, minder dan twee miljard mensen, zal dit op zich nog niet voldoende zijn als we ervan uitgaan dat deze mensen allemaal een hoge welvaart hebben (door de technologische ontwikkelingen).

Deze welvaart zal ook zeer duurzaam moeten zijn gezien op dat ogenblik de beschikbare middelen (lees voorraden) nog veel schaarser zullen zijn. Dus of we nu naar 9 miljard mensen gaan of minder, in beide gevallen zal de technologie moeten ontwikkeld worden om dit duurzaam te kunnen doen. Voor een deel bestaat de technologie al, maar vele zaken dienen nog op grote schaal uitgevonden te worden.

Hoe gaan we onze duurzame energie duurzaam opslaan? Hoe gaan we in afwachting van deze technologie onze CO2-uitstoot stockeren/opvangen totdat we de technologie hebben om deze duurzaam te verwerken tot iets bruikbaars? Hoe gaan we alleen nog materialen gebruiken die 100% herbruikbaar en/of 100% afbreekbaar zijn in de natuur? Hoe zorgen we ervoor dat alles wat geproduceerd wordt ook gebruikt en niet weggegooid wordt (minstens 30% van alle geproduceerde voedsel gaat verloren!)? Hoe zorgen we ervoor dat economische groei niet meer gelijk staat aan meer energie verbruiken? En zo kun je nog wel even doorgaan. Natuurlijk zijn er antwoorden op sommige van deze vragen, vandaag alleen passen ze niet in onze manier van leven.

De grootste verbruikers moeten binnen enkele jaren het voorbeeld geven in de afname van hun uitstoot en verbruik, het kan toch niet dat een gemiddeld Amerikaans gezin drie tot vier keer meer energie verbruikt dan een Europees gezin? Natuurlijk zijn de klimatologische omstandigheden in de VS niet overal gelijk met deze in Europa, maar de zogenaamde American dream zie je in iedere buitenwijk. In de States is alles groot, de huizen, de auto's zelfs de kartons melk of cola. Ga maar eens naar een junkfood restaurant in de States en bestel de grootste frisdrank, liter bekers Sprite, er valt gewoon niks bij voor te stellen.

Een interessante, maar foutieve bemerking van dhr. Jos Delbeke (milieuafgevaardigde voor Europa) was dat Europa niet meer meetelt en dat we nog maar goed zijn voor 10% van het wereldenergieverbruik. Op zich zal dat qua productie van elektriciteit wel kloppen, maar men vergeet toch wel snel het verbruik van China erbij te rekenen voor een deel. Het is toch iets te simpel om je fabrieken naar China te verplaatsen vervolgens de goederen na fabricatie terug naar Europa te laten brengen en dan te zeggen dat ze hiervoor geen energie hebben verbruikt!

Bijvoorbeeld het maken van een smartphone zorgt voor een elektriciteitsverbruik van 500 KWh per geproduceerde smartphone. Europa de grootste consumentenmarkt ter wereld zal toch zeker 20-25% van het energieverbruik in de fabrieken in China voor zijn rekening mogen nemen. Als je dan verder de rekening maakt kun je eigenlijk ook stellen dat de verhuizing van onze fabrieken naar China toe er ook voor zorgt dat de export van de producten uit die fabrieken die naar andere werelddelen gaan dan Europa ook op ons energie conto dient bijgeschreven te worden (hiermee bedoel ik dat als onze fabrieken niet naar China waren verhuisd wij hier ook hadden geproduceerd voor export naar bijvoorbeeld Amerika).

Het gekke is ook dat een echt duurzaam beleid veel geld oplevert (en bespaart) en dat iedere dag wachten de rekening zal doen oplopen. Als Europa de leiding zou nemen in de wereld (net zoals we dat met de gsm standaard hebben gedaan) dan kunnen daarna deze kennis gaan exporteren naar de rest van de wereld.