André Jurres
André Jurres
André Jurres
Sommige tradities zijn een gegeven en zo wordt op Prinsjesdag in Nederland de begroting en beleid voor het jaar erop gepresenteerd. Dat de huidige energiecrisis centraal stond in de voorstelling van deze begroting is op zich geen verrassing te noemen maar geen automatisme.
Als men dit zes maanden geleden aan de politieke verantwoordelijken had gezegd dan hadden ze daar zeker een andere mening gehad over het belang van energie in het beleid. Dat onze sector nu centraal staat voor wellicht de verkeerde reden, de oorlog in plaats van het klimaat, doet niets af aan de hoogdringendheid maar ook de kans die we geboden krijgen.
De hoogdringendheid is meer de korte termijn waar de betaalbaarheid van energie en meer bepaald stroom en aardgas niet meer vanzelfsprekend is. Ook al roepen velen nu dat de oorlog de oorzaak is durf ik dit te betwijfelen, natuurlijk maakt de oorlog pijnlijk duidelijk dat we ons te afhankelijk hebben gemaakt van goedkoop aardgas gedurende de laatste decennia. Dat deze de laatste tien jaren meer en meer uit Rusland kwam werd pas een probleem toen het besef groeide dat onze overeenkomst, voor de levering van aardgas, met een
Het minste wat je kan zeggen is dat de huidige groothandelsprijzen voor gas en elektriciteit hun kompas tijdelijk kwijt zijn. De meter draait wild rond en ieder gerucht is genoeg voor 10.% meer of minder.
Het zelfregulerende karakter van een vrije markt mag dan meestal goed werken, op dit ogenblik gaat het van kwaad tot erger. De strohalm dat de gasvoorraden sneller gevuld worden was alleen al goed voor een daling van de gasprijs op één dag van 30.%. Wat gas betreft is het een feit dat de vraag tijdelijk naar beneden moet gebracht worden gezien onze grootste leverancier verstek geeft.
De president van Rusland is kwaad want hij wordt gestraft en jammer genoeg voor ons beseft hij maar al te goed hoe kwetsbaar ons democratisch systeem is met zijn open economie. De verslaving aan goedkoop aardgas uit Rusland heeft van Europa een junkie gemaakt en een aantal landen worden nu ineens cold turkey gezet.
De pijn die we allemaal voelen is er één van verandering, ondanks de slogan dat verandering een constante is hebben de meeste mensen een bloedhekel aan verandering. We zijn allemaal gewoonte beesten en willen vooral verworvenhed
Periode 1991-2002
In aanloop naar het jaar 1998 werkte André voornamelijk voor TeliaSonera en Proximus in hoofdzakelijk Frankrijk, Nederland en Rusland waar nieuwe mobiele en ...
In 2001/002 vroeg een zakenvriend in Maastricht mij om hem en zijn directie bij te staan om een strategie te bepalen hoe om te gaan met de liberalisering in de energiemarkt. André richtte daardoor eind 2001 WattP ...
Reeds in 2007 startte André samen Jacques de voorbereiding voor de ontwikkeling van een bedrijf dat lokale ontwikkelaars ging helpen in het verwezelijken van hun duurzame energieprojecten in de Benelux ...
Naast mijn operationele activiteiten maak ik graag tijd voor studies die ik aan diverse overheden en bedrijven ter beschikking stel om zo meer inzicht of ideeen te geven in onze markten ....
