Energie-Blog

André Jurres

Vanmorgen hoorde ik op de radio weer iets wat toch enige duiding vereist. Minister van Den Bossche roept haar verontwaardiging uit over het teveel aanrekenen van groene stroom door leveranciers aan hun klanten. Wederom wordt een hele sector op een hoop gegooid met als voornaamste resultaat radio, tijd en een groot artikel in een van de populairste kranten van het land. Zelf weet ik niet wie haar geadviseerd heeft in deze zaak, maar enige nuance ontbreekt wel echt en slechts de helft van het verhaal wordt verteld.. De grond van de zaak is wel correct, er is een verschil tussen de groothandelsprijs voor certificaten (lees wat de kleine groene stroom producenten krijgen van de leveranciers als ze hun certificaten aanbieden) en de eindverbruikersprijs die de consument betaalt.


De cijfers die echter genoemd worden zijn zeer suggestief en zelfs enigszins misleidend, rekent u met mij mee?

Een gezin verbruikt gemiddeld 3.500 KWh elektrisch per jaar (3,5 MWh), dit kost ze gemiddeld 500-600 € totaal. De verplichting van de leveranciers qua aandeel groene stroom in Vlaanderen is dit jaar 6% zijnde 210 KWh (op de 3500 KWh) die groen dient te zijn en waarvoor ze dus groenestroomcertificaten dienen voor aan te kopen die inderdaad aan 125 € per MWh worden doorgerekend. De totale kost die dus wordt doorgerekend aan een gezin is 26,25 € dit jaar qua certificatenkost / verplichting.


In deze 26,25 € zit dus een deel dat de leveranciers teveel aanrekenen zijnde het verschil tussen de boeteprijs voor de eindklant tegen 125 € en de gemiddelde aankoopprijs op de groothandelsmarkt van 103 € en dit per MWh (zijnde 1000KWh);  De zogenaamde onrechtmatige marge van 22 € per MWh dienen we dan te vermenigvuldigen met 210 en dan delen door 1000 KWh dan te komen aan 4,62 € die dit jaar teveel wordt aangerekend door de leveranciers. Of dit de kosten dekt van de administratie is mij niet duidelijk maar er wordt hier wel heel veel wind gemaakt voor zeer weinig terwijl er zoveel meer punten zijn waar we kunnen op besparen op onze factuur.


Het verhaal wordt echter nog erger, de kleine groenestroomproducenten die geen enkele onderhandelingsmacht hebben en al blij zijn als ze een contract kunnen afsluiten op de groothandelsmarkt hebben op dit ogenblik zelfs nog een groter probleem en dat is dat er teveel certificaten op de markt zijn. Dit betekent in praktijk dat de certificaten alleen nog aan de door de overheid gegarandeerde minimumprijs de deur uit gaan, waarom?  Wel men heeft de quota niet snel genoeg verhoogd waardoor de verplichting van de leveranciers om 6% groene stroom te leveren gemakkelijk gehaald kan worden. Als dit nog lang blijft duren gaan er slachtoffers vallen bij de kleine groenestroomproducenten.  Een probleem dat de minister best zou kunnen bezighouden en hopelijk zullen haar adviseurs ook dezelfde tijd nemen om dit veel groter probleem op te lossen.


Verder wordt er melding gemaakt dat de Vreg een vermoeden had dat de leveranciers teveel aanrekenden aan de gezinnen, het woord vermoeden lijkt me toch wel een erg voorzichtige beschrijving gezien de groothandelsmarkt toch zeer transparant is en men al jaren weet dat de kleine stroomproducenten veel minder krijgen voor hun geproduceerde stroom dan de maximumprijs van 125 € per MWh.


Ten laatste nog even dit: in 2015 zakt de boeteprijs van 125 € naar 100 € per MWh, met de huidige groothandelsmarkt zou dit betekenen dat alle groenestroomproducenten mogen gaan leven van de door de overheid gegarandeerde minimumprijs en vele oudere projecten hun installaties wellicht moeten stoppen, het lijkt me dat deze problemen toch net iets groter zijn dan de 4,62 € die inderdaad dient als brutomarge voor de leveranciers die daar dan wel kosten tegenover hebben. Een hele sector die zo gemarginaliseerd wordt is voor niemand goed en inclusief de bevoegde minister.