In onze sector hebben we de laatste vijftien jaar ingezien dat verduurzaming van energieproductie en verbruik noodzakelijk is.  De energiemix is nog verre van duurzaam, maar ieder jaar zetten we een stapje in de goede richting.

De slogans die de Europese Commissie en de lidstaten als waarheid hebben aangenomen, zorgen nu wel voor een realiteitscheck.  Men is vergeten dat we nog steeds in de fase van het laaghangende fruit zitten en hier wringt het schoentje.

Zonder goede onderbouwing krijg je uitwassen en dat zie je nu ook in Nederland. Sommigen mogen dan al met trots roepen dat Nederland wereldkampioen in zonnepanelen is, het bewijst vooral dat er niet op voorhand is nagedacht over de gevolgen. 

Vandaag staat er al veel te veel zonneproductie in het land en deze wordt nu al afgezet als er te veel stroom op het net gaat.  En nog worden er zonneparken bijgebouwd zonder de consequenties te aanvaarden. 

Duizenden bedrijven wachten nu op een aansluiting en krijgen vaak te horen dat dit na 2030 zal zijn.  Onverantwoord en vooral niet nodig!

Decentrale energieproductie vereist dat je eerst je netwerk hiervoor klaarmaakt, zodat anderen er niet de dupe van worden.  Zelf ben ik in 2008 al met zonne-energie begonnen en werden vele installaties geplaatst bij bedrijven, maar wel op daken!  Lokale afname is het minste wat als voorwaarde zou moeten worden gesteld.

Doe daar nu maar gerust als eis opslag bij via batterij- of waterstofproductie, zodat je het netwerk ondersteunt in plaats van alleen maar capaciteit te benemen.

Een zonnepark op de grond van bijvoorbeeld 100 MW beneemt dus ook 100 MW capaciteit.  Alleen wordt die maximale capaciteit maar een heel klein gedeelte van de tijd gebruikt en ligt hij voor het grootste deel van de tijd onbenut!

Er zijn 8760 uur in een jaar en we gaan normaal uit van 950 uur vollast zon. Maakt u zelf dan maar de rekening hoeveel suboptimale benutting er is. Zon hoort er alleen maar als er lokale afname is, dat is ook het geval als u zonnepanelen bij u thuis op het dak legt.

Voor wind op zee spelen andere voorwaarden, maar ook hier dient men de vraag te stellen: hoe kan ik het netwerk ondersteunen? Opslag, maar vooral de productie van waterstof, is randvoorwaardelijk. Over systeemintegratie heb ik al eerder geschreven, maar het is zeker nog geen automatisch gegeven of voorwaarde in alle nieuwe productiecapaciteit.

Ook voor de eventueel toekomstige kerncentrales, klein of groot, is systeemintegratie een vereiste.  Anders zullen deze dure investeringen onrendabel zijn, gezien wind op zee voorrang dient te krijgen.

Terugkomend op mijn titel wil ik toch een lans breken voor de ambitie om minder energie te verbruiken. Als ik mij niet vergis, was het objectief in bijvoorbeeld de gebouwde omgeving toch al snel 40% reductie!

De explosie van datacenters is een andere zorgwekkende evolutie en applicaties zoals AI en crypto zijn energievreters van het grootste industriële niveau. 

Nu denkt u het valt wel mee, jammer genoeg valt het tegen.  Een video van 5 seconden downloaden kost evenveel energie als 100 smartphones opladen!

Dat crypto al het verbruik heeft van de grootte van een land als Oostenrijk zal ons geen slapeloze nachten bezorgen, maar AI gaat dat in veelvoud voorbij voor 2030.  Het ongebreideld in dienst nemen van dit soort big data diensten zonder na te denken over de gevolgen bewijst overigens dat de mensheid nog niet beseft waar we voor staan.

Uiteindelijk begint verduurzamen bij het individu die zich beseft wat zijn/haar impact is op het milieu.  Net zoals nu gebeurt bij roken, dient de overheid zijn burgers bewust te maken van de impact van zaken die we kopen of gebruiken.  Een andere noodzakelijke maatregel is om fabrikanten van wat dan ook verantwoordelijk te maken voor de volledige cyclus van hun product, zodat niets verloren gaat.

Werk aan de winkel!