Energie-Blog

André Jurres

Van de week was het zover, de Nederlandse 1ste kamer heeft zijn wijs oordeel geveld over de wet die het mogelijk moet maken om het netwerk te splitsen van de andere activiteiten in een energiebedrijf.  Dat Nederland voorop loopt in Europa weten de meesten wel al, de meeste grote landen op het continent denken op dit ogenblik zelfs niet aan splitsing laat staan er een wet doorvoeren.
Uiteindelijk heeft tijd ervoor gezorgd dat de leeuw uiteindelijk een muis bleek te zijn en op het eerste gezicht de Nederlandse politiek bakzeil heeft gehaald.  Denk zelf dat iedereen na de goedkeuring in de tweede kamer nog eens in de spiegel heeft gekeken en plots besefte dat de eerste zijn niet betekent dat je gaat winnen.  De aanstaande verkiezingen gaven waarschijnlijk het laatste zetje daar geen één partij zich nog wilt branden, zo zag men ook een bijna unanieme eensgezindheid met de moties die de eerste kamer bovenop de wet heeft gegoten.
Hiermee lijkt de splitsing wel definitief begraven en dit in ieder geval totdat op Europees niveau er een algemene richtlijn komt die voor alle landen gelijk is en ingaat op hetzelfde ogenblik.
Terugkijkende op deze “Belgische” oplossing kan men wel stellen dat dit de bedrijven in kwestie veel geld en tijd heeft gekost daar men enkele jaren veel energie heeft verbrand om dit proberen tegen te houden met hun argumenten.  De top van ieder energiebedrijf had er een hoofdtaak aan en wat erger is geweest het heeft de betrokken bedrijven een tijdlang tot een stilstand gebracht gezien de omvang van wat er zou kunnen gebeuren.  Het is duidelijk dat zowel de bedrijven als uiteindelijk de klant hiervan de dupe zijn geworden en de politiek erboven op ook een zeer slechte beurt mee maakt qua geloofwaardigheid.  De heisa die de afgelopen jaren tussen de politiek en de bedrijven is ontstaan is dus volledig onnodig geweest.
Iets meer dan een jaar geleden heb ik de destijds betrokken minister Brinkhorst nog de vraag gesteld of men dit niet in een Europese context moest zien waarop hij het argument weg wuifde en zei dat men geen excuses moest zoeken want dat hij wel wist wat goed was voor de burger en vaderland. 
Luisteren naar die burger is dan wellicht aangewezen.