Energie-Blog

André Jurres

 

Dat onze sector vaak op veel aandacht kan rekenen is een understatement, ook vorige week was het weer raak met het bijna verdwijnen van de Turteltaks en de hoera stemming die daarop volgde.  Natuurlijk zijn prijsdalingen positief als ze structureel zijn en wat onze elektriciteitsfactuur betreft zeker welkom.  Dat vooral de gereguleerde delen fors zijn gestegen is des te opvallender in verhouding met het product zelf.

Onze elektriciteitsfactuur heeft wat dat betreft veel weg van de prijs van een liter benzine die ook voor drie vierde uit taksen/belastingen bestaat.  Belangrijker was wellicht nog de oproep van de bevoegde Vlaamse minister Tommelein aan de burger en de bedrijven om zelf het voortouw te nemen om onze objectieven te halen.  Toch een beetje vreemd dat je als bevoegd minister het beleid uit handen geeft aan degene die je verkozen hebben.  Is dat niet net de job van een minister om beleid uit te stippelen en daar dan de middelen bij te geven zodat deze bindend moeten worden uitgevoerd.

De sector zelf reageert terecht verbaasd over het voluntarisme dat op zich positief is maar wel gevolgd moet worden met inhoud en onderbouwing.  Aan persberichten geen gebrek vanuit dit departement maar vele ervan blinken toch uit in lichtheid.  Hiermee wil ik niet zeggen dat alle vernoemde projecten niet belangrijk zijn alleen lijkt me de volgorde niet juist.  Zonder beleid met middelen zijn al deze lokale initiatieven toch een beetje een doekje voor het bloeden.

Iemand op Twitter reageerde ook door te zeggen dat onze sector toch geen impact op het klimaat heeft of dan toch verwaarloosbaar.  Een op zich zeer opvallende statement gezien de vele miljoenen tonnen CO2 en NOX die steenkoolcentrales de lucht in blazen en jaarlijks voor vele duizenden doden zorgen door alleen al de luchtverontreiniging.  Aan de andere kant deel ik wel voor een deel deze mening daar tot nu zon en wind maar zeer marginaal bijdragen tot minder uitstoot en dus impact op het klimaat. 

Alleen moeten we als sector ook wel blijven denken in oplossingen en deze voorstellen aan de bevoegde ministers.  Daarvoor zal ook ik een studie uitwerken van een potentieel groot project op Vlaamse bodem waarvan ik de resultaten dan zal gaan voorstellen aan dhr. Tommelein om wezenlijk bij te dragen tot zijn voluntarisme en hiervoor aktieve ondersteuning vragen.

Wellicht is het ontbreken van enig onderbouwd lange termijn beleid in deze zelfs een voordeel om aandacht te vragen voor een groot project dat in één klap onze doelstellingen dichterbij kan brengen.  Ongetwijfeld zal er weer veel kritiek komen gezien iedereen tegenwoordig een mening heeft over onze sector.  Nu is mijn mening extact even veel waard alleen denk ik na twee energiebedrijven uit de grond gestampt te hebben gewoon iets meer operationele ervaring te hebben en dan vooral de slechte ervaringen.

Het zijn vooral de tegenslagen in de uitbouw van bedrijven die je doen beseffen dat een gedegen voorbereiding nodig is en vooral draagvlak.  Onze sector moet ook durven zeggen waar het op staat indien we echt onze doelstellingen willen gaan halen.  Natuurlijk worden zaken zoals wind en zon wellicht nog goedkoper in aanschaf maar het populistisch discours van de laatste twaalf maanden alsof dit allemaal niks gaat kosten deel ik niet.

De transitie naar een duurzame samenleving die op een verantwoorde manier gebruikt maakt van energie is een moeilijke maar zorgt op het einde nog steeds voor een batig saldo.  Dat de mensheid momenteel ieder jaar voor ongeveer 1 miljoen jaar olie op maakt bewijst gewoon dat we nog heel ver af  zijn van dit doel en de honderden miljarden Euro’s die wij ieder jaar betalen aan regime’s van zeer twijfelachtige makelij doet onze handelsbalans ook niet echt goed.

Meningen zijn net als vliegen, hoeveel je er ook dood mept er komen er altijd wel nieuwe, en juist daarvoor moet onze sector zelf naar buiten blijven komen met onderbouwde studies die aantonen wat de inspanning zal zijn die moet genomen worden om zo ook te stellen waar het op staat.  Het gezegde “if you give peanuts you get monkeys” begint stillaan de rode draad te worden in ons beleid in combinatie met de uitstelmodus waaraan vele regeringen zich wat ons dossier betreft zich al bijna twintig jaar schuldig aan maken.

Opvallend is ook dat na het afschieten van de biomassa centrales van Genk en Gent men nu wel zou overwegen om de MaxGreen centrale van Electrabel/Engie wel langer te gaan subsidieren ook al is deze even duurzaam als de twee afgeschoten projecten.  Het bewijst nogmaals dat het lobby werk van de oude dame nog steeds goed is.  Het argument dat we anders helemaal ons objectief niet halen is een drogreden want dat geldt ook voor de twee andere biomassa centrales.  Men dient consequent te zijn in zijn benadering en zeker dominante marktpartijen niet te bevoordelen ook al is dat wellicht niet de bedoeling maar wel het gevolg.  Gaan we nog eens vele tientallen miljoenen subsidie geven aan een bodemloze put die geen enkele lange termijn toegevoegde waarde heeft?  Ode Vlaanderen en de hele sector dient hier volgens mij terecht halt te roepen tegen deze bevoordeling op een moment dat alle andere spelers het met veel minder moeten doen.  Ben benieuwd.