Energie-Blog

André Jurres

Kernenergie moet het afleggen tegen zonnepanelen.  Met deze positieve titel stelt men terecht de vraag of kernenergie in de 21ste eeuw nog wel een toekomst heeft alleen is de vergelijking veel te kort door de bocht.  Dat de marginale kost van zon en wind zogoed als nul is wilt nog niet zeggen dat we hiermee alle andere vormen van brandstof en opwek de wereld uit kunnen helpen.

Vandaag zwemt het succes van zon en wind vooral nog op een zee van olie, gas en steenkool.  Er drijft gelukkig al een dun laagje duurzaamheid over onze massale jaarlijkse vervuiling aan mens en milieu.  Niemand hoeft voorstander te zijn van kernenergie maar het vervangen van alle fossiele brandstoffen voor de opwek van elektriciteit is een huzarenstukje.

Om nog maar niet te spreken over de verduurzaming van onze transportmodi of onze nood aan verwarming en koeling.  Dat er minder kerncentrales worden gebouwd lijkt me logisch gezien het draagvlak vandaag gewoon niet groot is voor deze technologie na Fukushima maar de alternatieven zijn nog verre van volwassen.

Het zijn landen als China en India die voor een deel de mars richting bepalen gezien hun grote behoefte aan meer energie en zij hebben de luxe niet van de Westerse wereld om rustig aan keuzes te maken.  Wij baden nog in de vieze luxe van onze oude steenkool/bruinkool centrales aangevuld met oude kerncentrales(Frankrijk, België«, States, etc..) van dertig en veertig jaar oud en gascentrales.  Onze volwassen economieën groeien nog slechts langzaam en onze energiebehoeften heeft hierdoor ook zijn volle potentie bereikt.

De illusie waar onze duurzame sector zich in wend verbaasd mij want in de marathon van verduurzaming zijn we nog maar in de eerste paar kilometer.  Tegenstanders worden al afgeschreven alsof ze dood gevallen zijn terwijl de realiteit is dat onze CO2 uitstoot met nog geen meter daalt, integendeel.  Er zijn zelfs landen die momenteel terug een stijging laten zien door de economische remonte.  In Nederland bijvoorbeeld is de uitstoot vorig jaar weer gestegen terwijl de curve constant dalend moet zijn.

Even kijken of de volgende regering in Nederland dit verontrustend nieuws ernstig neemt en een aparte minister voor klimaat benoemd.  Als men onze politici hoort dan gaat het vooral over de aantrekkende economie, onze pensioenen, nieuwe vliegtuigen voor het leger en andere ongetwijfeld belangrijker zaken voor de korte termijn maar de allerbelangrijkste uitdaging van ieder land ligt slechts even op de onderhandelingstafel.

Ook ik geloof dat zon en wind heel belangrijke dragers zijn voor onze duurzame toekomst alleen weiger ik mij te wentelen in de goed nieuws show alsof de finish in zicht is en alle anderen slecht zijn.  We moeten gewoon durven stellen dat Europa en dus ook onze Benelux landen achterop bengelen als het gaat om het durven maken van harde keuzes, nergens is de luchtverontreiniging groter als in onze twee kleine landjes en is de uitdaging dus ook nergens groter op landenniveau dan hier.

Ondertussen in België« en Vlaanderen blijft men vooral vast zitten in steeds terug kerende problemen zoals de Turtel/Freya taks.  Ongetwijfeld politiek interessant om debatten mee te vullen alleen ontsnapt mij de relevantie volledig gezien de bevoegde minister Tommelein gewoon de rekening moet laten kloppen.  Dit schijngevecht gaat vooral over de kosten die we nog gaan moeten maken en waar alle partijen hun plasje willen over doen.  Iedereen heeft een mening en heilige huisjes, het moet duidelijk zijn dat we op deze manier nergens gaan eindigen.

Of hun 10 of 20€ is die we extra gaan dienen te betalen om de kosten uit het verleden af te betalen het blijft allemaal marginaal.  Het echte getal is vele malen groter trouwens en hier durft men zelfs niet over spreken.  België moet jaarlijks minstens drie miljard Euro investeren in onze energiehuishouding gedurende decennia lang om nog maar ergens in de buurt te komen en zoals met de bouw van vele grote projecten wordt de kost schromelijk onderschat.  Reken maar gerust factor twee tot vier om een echt beeld te krijgen van de nodige investeringen de komende dertig/veertig om nog maar een kans te maken en je komt al dichter in de buurt.

We gaan iets bouwen wat we nog nooit gedaan hebben!  De voorbeelden van de nieuwe kerncentrales in Frankrijk en Finland indachtig zijn budget overschrijdingen een zekerheid want veel moet nog ontwikkeld worden.  Het goede nieuws is dat het saldo altijd batig zal zijn gezien we na 2050 dus zelf gaan (moeten) instaan voor onze energievoorziening en zo de honderden miljarden Euro's aan import op onze eigen balans kunnen laten staan.