Energie-Blog

André Jurres

Dat het vijf voor twaalf is voor de liberalisering klinkt misschien paradoxaal op een moment dat de consument eindelijk wakker is geworden en bewust kiest voor zijn leverancier.  De recordaantallen nieuwe klanten die de nieuwe leveranciers mogen verwelkomen tegen zeer geringe commerciële inspanning blijft heel goed nieuws.

Alleen staat dit goede nieuws in schril contrast met de afbrokkeling van onze elektriciteitshuishouding en dan vooral het deel productie.  Zolang de meeste van de kleinere leveranciers geen investeringsstrategie hebben om ook in productie te gaan investeren is hun marktpositie op lange termijn niet duurzaam (lees houdbaar).

Uiteindelijk moet iedere leverancier zorgen dat hij zijn klantenbestand (en hun verbruik) afdekt met elektriciteitsproductie.  Nu wordt het bulk van deze productie gewoon aangekocht op de groothandelsmarkt of geïmporteerd. 

Dat de regering voor 2013 op zoek is naar veel extra geld (meer dan 4 miljard euro) zorgt voor hoopspanning in onze sector, want de Vlaamstalige socialisten onder leiding van dhr. Van de Lanotte spreken van een verlenging van de bevriezing van de energieprijzen.  Dit onder het mom om de mogelijke BTW-verhoging te compenseren of dempend te werken.  Nu heeft de verhoging van BTW (met 1% van 21% naar 22%) een veel grotere impact (1.2 miljard euro extra belastingen voor de bedrijven en gezinnen) dan een bevriezing van de energieprijs (gas en elektriciteit).

Het is opvallend dat er in Europa zoveel ruimte wordt gelaten voor dergelijke nefaste ideeën die de hele liberalisering de nek omwringen. Een tweede jaar (dit jaar is de bevriezing sinds 1 april een feit) wordt gewoon moeilijk te dragen voor de meeste kleinere leveranciers (zonder eigen productie) daar zij hun energie wel moeten aankopen op de internationale groothandelsmarkt waar de prijzen gewoon vrij zijn. Voor elektriciteit is er op dit ogenblik een minder groot probleem dan voor gas en hier wordt het echt gevaarlijk.  De factuur voor de leveranciers om voor het nodige gas te zorgen voor zijn klanten weegt drie keer zo zwaar door dan voor elektriciteit.


Stelt u voor dat de gasprijs de komende drie jaar nu aan het stijgen is en men dan met een bevroren prijs zit.  Gaat men zowat alle leveranciers dwingen om met verlies te verkopen(wat trouwens in België niet mag)? Onrechtstreeks betekent een mogelijke bevriezing van de elektriciteitsprijs ook een risico voor de producenten daar deze ook aan dezelfde lijn hangen en dus druk zullen krijgen van hun afnemers (lees de leveranciers) op een moment dat zelfs afgeschreven gascentrales al niet meer rendabel kunnen draaien.  Dat men zich blind staart op de winstcijfers van een internationale groep als GDF/Suez is te begrijpen maar dan moet men ook naar de cijfers kijken van de andere leveranciers.

Stel u voor dat de elektriciteit in het buitenland duurder wordt dan in België (in de groothandelsmarkt), dan gaan de Belgische producenten (die geen leverancier zijn) hun productie exporteren naar bijvoorbeeld Frankrijk.

Wat verder niet gezegd wordt met deze zogenaamde bevriezing, is dat het geen bevriezing is, want als de BTW naar 22% gaat dan wordt er vrolijk meer BTW aangerekend over de zogenaamde bevroren energieprijs.  Met gevolg dat uw factuur vrolijk stijgt door dezelfde politici die dan op hun borst slaan als beschermer van de burger.  Dergelijke hypocrisie zijn we wellicht al zo gewend in ons land dat zelfs consumentenorganisaties in een soort winterslaap zijn gevallen.

Het valt toch echt wel te verwachten dat Europa deze keer njet gaat zeggen want een verlenging van de zogenaamde tijdelijke maatregel van dit jaar zal gezien worden als het fnuiken van de liberalisering. Europa moet deze keer hard nee zeggen, want anders maken ze zich overbodig.  Als iedere lidstaat de Europese spelregels aan zijn laars lapt,  kunnen we nooit streven naar een Europese markt waar men overal op dezelfde wijze zijn producten kan aankopen.