Energie-Blog

André Jurres

Dat de energiemarkt in België een hot topic is hoef ik hier niet te zeggen, de front pagina's staan iedere dag zowat gevuld met artikels over onze sector en dit vaker negatief dan positief.  Eén van de problemen is natuurlijk dat energie nog steeds als nuts product wordt aanzien en niet als luxe/schaars product. De aangekondigde prijsstijging van het distributietarief met zowat 6,00 euro per maand met als oorzaak volgens de netbeheerders de subsidie voor groene stroom uit zonnepanelen werd zowat met moord en brand onthaald. Nu dient de regelgever Creg eerst vast te stellen of deze stijging wel gerechtvaardigd is daar de netbeheerders enerzijds de kost voor zonnesubsidie wel terugbetalen, maar ze ook een deel kunnen recupereren door deze certificaten terug te verkopen.  Ook zal er zeker nog vet zijn bij onze netbeheerders die de regelgever eerst kan laten wegsnijden alvorens de prijs te laten stijgen. Dat de prijs gaat stijgen door de nieuwe investeringen in elektriciteitsproductie is zeker ongeacht of je nu in nieuwe kernenergie centrales/kolencentrales of windmolens investeert. Het is jammer dat iedere vereniging bijna uitsluitend in zijn eigen belang blijft hangen, de industrie wil de laagst mogelijke prijs en dat is begrijpelijk en eigenlijk willen de consumenten organisaties dit ook. Als men moet kiezen tussen een betaalbare/lage prijs of het milieu dan weten we allemaal waar voor gekozen wordt en dat is het korte termijn gewin. Ook Nederland bewijst dat ze het niet zo nauw nemen met het milieu als men alleen al kijkt naar de vier nieuwe kolencentrales die daar in aanbouw zijn en voor 20 tot 30 miljoen ton extra Co2 gaan zorgen op hun eentje (om dan nog niet te spreken over de Nox en fijne deeltjes uitstoot).  In Nederlandse media werd gesproken over een mogelijke stijging van de energiefactuur van 1000,00 euro per jaar door de sterke opgang van nieuwe investeringen in duurzaamheid, maar men vergeet erbij te zeggen dat er zo goed als geen milieukost is tijdens en na de werking en dat er veel minder dure brandstoffen in moeten tijdens zijn werking en we hierdoor dus ook minder afhankelijk worden.  Natuurlijk is een stijging van onze energiefactuur met 50% veel (gemiddeld huisgezin zit op 2000,00 -2500,00 euro per jaar vandaag) maar er zijn veel minder lange termijn verdoken kosten (wat denkt u dat de opslag van nucleair afval gaat kosten de komende duizenden jaren of de opslag van CO2 in de grond (als dit er komt?). Energie is een schaars luxeproduct en wij zullen in de toekomst hier heel anders over gaan denken, dat we wellicht een keer minder op vakantie kunnen gaan is wellicht niet leuk maar slechts een kleine prijs om te betalen voor een meer evenwichtige voetafdruk op het milieu. <span lang="NL" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 11pt">Iedereen heeft boter op zijn hoofd maar onze politici hebben toch echt wel werk aan de winkel en steeds meer experts/professoren laken het falend beleid of beter gezegd het ontbreken hiervan. De laatste weken heb ik redelijk wat tijd gespendeerd in Brussel op uitnodiging van diverse partijen die gewoon op zoek zijn naar een richting voor hun standpunt qua energiebeleid. Het positieve is dat de neuzen redelijk in dezelfde richting staan of dat in ieder geval het standpunt gedeeld wordt dat er iets moet gebeuren en dat het redelijk snel moet gebeuren. Wat mij blijft opvallen is dat de partijen en/of politici die het hardst brand roepen ook vrolijk deel uit maken van het probleem daar ze op velen niveaus actief betrokken zijn in onze energiemarkt.  De zogenaamde geliberaliseerde markt geraakt steeds meer gepolitiseerd en dat is een zorgzame ontwikkeling. De zoveelste kaakslag voor onze federale regulator Creg om hun autoriteit aan te tasten is deze week ook uitvoerig omschreven, de zogenaamde recordboete die de Creg heeft opgelegd aan de dominante marktpartij is op zich een markant feit en zal wel gestoeld zijn op enige waarheid.  Het inschakelen van de Nationale Bank om te oordelen of de Creg zijn huiswerk wel goed gemaakt heeft wat de winsten betreft uit kernenergie is gewoon not done. Een regelgever moet het vertrouwen hebben van de politiek om met kennis en macht te kunnen optreden. De houding van de dominante marktpartij getuigd gewoon van een grote wereldvreemdheid door te zeggen dat de Creg niet mag optreden maar alleen moet vaststellen. Moet je eens naar Engeland gegaan zijn een aantal jaren geleden en dit aan Oftel gezegd hebben (regulator telecom) of de Opta in Nederland (Nederlandse regelgever telecom).  Er kan maar een partij waken over de uitvoering van een toekomstig energiebeleid en zijn spelregels en dat is de regelgever.