Energie-Blog

André Jurres

De komende twee weken zullen de Brusselse Heysel paleizen weer zo'n kwart miljoen geïnteresseerden over de vloer krijgen om te zien wat de bouwmarkt vandaag te bieden heeft. Deze week stond er een artikel in de 'De Tijd' over de gestegen kosten met € 12 000 voor de gemiddelde bouwer daar de woningen steeds meer dienen te investeren in een duurzame energiehuishouding.

Het was toch wel een beetje een verborgen klaagzang met als hoofdreden dat men bang is dat er minder gebouwd zal worden door de gestegen kosten. Dat er ook baten zijn bij een investering in duurzame technieken werd jammer genoeg niet omschreven en dat is toch waarom men eist dat de gebouwen energie-efficiënter worden (van E70 naar E60 bijvoorbeeld). Er stond geen enkele analyse bij wat de terugverdientijd is!

Alsof er aan verdienen de enige criteria zou moeten zijn, dat klimaat ook een optie is in deze sector wordt ook bewezen door dergelijk klagen, maar uiteindelijk begint de verbetering bij jezelf. Iedereen waar we mee spreken is helemaal voor een klimaatvriendelijke energiehuishouding waar we allemaal ons steentje in bijdragen. Wel liefst beginnen met een steentje bij iemand anders. Daar komt dan nog een dosis NIMBY bovenop en bingo, je hebt een cocktail van negativisme rond alles wat te maken heeft met investeren in duurzaam.

Doe daar nog de mening bij van zogenaamde academici die zeggen dat olie en gas de komende jaren alles gaan verdringen, want we hebben er zoveel van mijnheer. F het klimaat want als de olie maar goedkoop is dan kloppen de budgetten. Nu is het F woord dezer dagen zeer positief in het nieuws gekomen, want in de telecomsector bereiken ze er blijkbaar doelen mee. Politici schijnen gevoelig te zijn voor het inhoudelijke van het woord en dit bewijst nog maar eens dat inhoud van secundair belang is.

De hardste roepers bereiken soms meer dan de grootste denkers. Terug naar onze bouwmarkt. Dat België een heel oud onroerend goed is blijkt uit genoeg statistieken, want vaak staan we eerder op het niveau van Griekenland dan van Noord-Europa wat energie efficiëntie betreft. Dat er vandaag wat minder gebouwd wordt na de lawine van doomsday berichten over het einde van onze welvaart is niet verrassend, maar eigenlijk is dat niet de echte reden. Ons landje is nu eenmaal al redelijk vol gebouwd met huizen die heel lang meegaan dus moet men begrijpen dat ook een dergelijke industrie tot volwassenheid is gekomen.

Mogen we geen stukje groen meer overhouden? De focus zou veel meer op renovatie moeten liggen en niet op nieuwbouw. Wees zuinig, gebruik wat er is en moderniseer het.  Zolang de meeste huizen bijvoorbeeld zelf geen zonneboiler hebben denk ik dat we nog een heel lange weg te gaan hebben naar een optimale onroerende goed huishouding, datzelfde geldt voor isoleren, warmtenetten in steden, warmtepompen, zon- en windproductie, etc..

Gezien ik zelf vorig jaar aan het renoveren ben geslagen, weet ik wat er bij komt kijken, maar is het resultaat zeker de moeite waard. Duurzame technieken maken het leven aangenamer en wat vooral belangrijk is, ook voor de generatie na ons. We zijn meesters in het doorschuiven naar de volgende generatie, of het nu de pensioenen zijn, het deficit van de staatsschuld, het klimaat, de files, alles kan later wel worden aangepakt. 

Ook de banken spelen hun rol en lijken wat consumenten kredieten aangaat een betere balans gevonden te hebben. Niet alles kan geleend worden, je moet ook zelf gespaard hebben alvorens je een huis kan kopen. Vooral in Nederland is dat wennen voor de bevolking, maar op lange termijn hun redding. Wat wel jammer is, is de nog steeds relatief hoger intrestvoet die gehanteerd wordt op een moment dat je van de burger een extra eigen inspanning vraagt.

Wat een probleem is en wij iedere dag bij een aantal banken meemaken, is dat zij industrieel risico uit de weg gaan en zo de bancaire markt voor bedrijfsleningen weinig aantrekkelijk dreigt te worden. Dit geldt minder voor sterk verankerde nationale banken, maar voor buitenlandse filialen zien we dat binnen de voorwaarden van leningen deze banken bijkomende garanties stellen waardoor de zogenaamde bedrijfsleningen eigenlijk als quasi eigen vermogen kunnen beschouwd worden en zelfs zo geboekt dienen te worden. Dit betekent voor bedrijven dat zij dit soort leningen mogen beschouwen als een pandrecht op hun vermogen en zij dus zelf steeds minder investeren waardoor hun groei beperkt wordt en algemeen onze economie moeilijker op gang komt. Dit op een moment dat geld lenen bij het ECB voor de bancaire markt nog nooit zo goedkoop is geweest. Hoelang zal het duren voor de overheden hier gaan ingrijpen gezien het dezelfde overheden (lees de burger) zijn geweest die de bancaire markt gered hebben.

Geld is vandaag zo goed als niks waard en er is veel te veel van. Kijk maar naar de negatieve rentes die landen als Duitsland en Nederland betalen (België met momenten ook trouwens). Dat geld komt van ergens op deze planeet (merendeel van binnen Europa en omringende landen) en bewijst gewoon dat de geldstromen gewoon te groot zijn en niet meer weten waar naar toe. 

De burger bewijst dit trouwens ook door als een soort kamikaze (omdat inflatie stuk hoger is dan rente wordt zijn geld iedere dag op de bank minder waard) geld op zijn spaarboek te houden en dit met recordbedragen. Dit alles heeft natuurlijk te maken met vertrouwen en dat is een niet meetbaar (ondanks alle indexen die eigenlijk meer berekend giswerk zijn en vaak hun ongelijk moeten toegeven) of voelbaar iets. Hiermee bedoel ik te zeggen zolang onze politici/opiniemakers/media in iedere zin het woord crisis gebruiken en dezelfde media dit oppikt, zal het vertrouwen niet erg groot worden. De enige crisis die ik zie, is deze van het woord en te weinig daad om zijn begrotingen in orde te houden en wat kleine overschotten te boeken (lees de self fulfilling prophecy).