Energie-Blog

André Jurres

Als vervolg op het stuk hoe had de huidige stijging voorkomen kunnen worden (of toch minstens onder bedwang kunnen gehouden worden) is niet echt één antwoord.

Het begint wel bij de overheid die op zijn minst zou kunnen erkennen dat energie levensnoodzakelijk is en dan toch zeker de energie die je nodig hebt in het huishouden, of dit nu om te verwarmen  of stroom te krijgen is.

De hele BTW discussie is inmiddels alweer verzand en men heeft zoals meestal gekozen om de echte beslissing hierover naar achteren te duwen, mede  in de hoop dat het debat rond de energiefactuur dan wel weer zal gaan leggen.  De drogreden dat dit budgettair veel geld zou kosten is alleen maar waar als je nalaat om tegelijkertijd ook  een aantal vervuilende energiestromen niet meer te gaan belasten.

Het feit dat kerosine niet wordt belast, is en blijft een schande die zijn oorsprong vindt in de Tweede Wereldoorlog.  Men dient minstens 21% BTW te heffen op de meest vervuilende manier van reizen.  Natuurlijk speelt timing een rol en ook hier dient de overheid dit ruim op voorhand aan te kondigen, dit zal sowieso gebeuren gezien deze afspraak internationaal moet gemaakt worden.  Geen land kan dit weigeren gezien men  het klimaatakkoord van Parijs mee heeft ondertekend.  De luchtvaartsector verwacht zelf nog te gaan verdubbelen.

De stijging van deze sector staat volledig op spanning met het objectief om tegen 2050 volledig vrij te zijn van gebruik van fossiele brandstoffen, toch in ieder geval wat het gebruik betreft in verbrandingsmotoren.

Daarnaast zal ook de scheepvaart dienen te evolueren naar het betalen van de volledige fiscale druk op het gebruik van scheepsdiesel.  Het voordeel wat al decennia gegeven wordt door de scheepvaart veel lager te belasten, lees zelfde prijs als stookolie voor uw verwarming, heeft geen enkele grondslag  en heeft er voor gezorgd dat transport decennia lang niets kostte.  Dat recent een container naar een meer normaal prijsniveau is gegaan heeft eerder andere oorzaken.  De uitstoot van scheepvaart is dan immers  gigantisch te noemen, zeker als je weet dat we het hebben over een eerder beperkt aantal vaartuigen.  Dagelijks varen 300.000 schepen de wereld rond voor uw en mijn broodrooster, kiwi, fiets en mond maskers, producten die we lekker goedkoop uit “Verweggiestan”  laten komen.

Alleen al door deze twee sectoren op een normale manier te gaan belasten compenseren we een deel van het fiscale verlies op het levensnoodzakelijke deel van de energievoorziening waar we geen keuze hebben. 

De verschuiving van fiscaliteit van groene energie naar grijze energiebronnen is nu harder nodig dan ooit willen we kans maken om het fossiel gebruik terug te dringen.  De transitie zelf gaat eerst veel geld kosten om daarna veel geld op te brengen en zal betaald dienen te worden uit onder andere de baten door fossiele grondstoffen steeds zwaarder te gaan belasten.

Een ander deel van de oplossing is onze economie aan passen naar een duurzame vorm van werking, dit wil zeggen weg van maximaal produceren naar optimaal produceren.  Met optimaal wordt bedoeld tegen de laagst mogelijke ecologische voetafdruk. 

Ook zal men dienen over te gaan naar het dynamisch belasten van gebruik, dit wil zeggen dat degene die meer vliegt meer zal betalen, hetzelfde voor autogebruik(rekening rijden) en de volledige milieukost in ieder product brengen en deze ook duidelijk vermelden.  Het verschepen van kiwi’s uit Nieuw-Zeeland is krankzinnig gezien we ook kiwi’s uit Frankrijk kunnen kopen. 

Ook de introductie van warmtenetten zou in steden versneld dienen te worden om afscheid te kunnen nemen van individuele verwarming die qua rendement gewoon altijd minder is. 

Het hele mobiliteitsvraagstuk dient verder te durven gaan en mikken op het gezamenlijk gebruik van transportmiddelen en het afscheid nemen van onze individuele stalen koets.

Ook de grootste veroorzaker van de constante vraag naar meer energie moet aangepakt worden, dat is de wet van de grote getallen.  De mensheid is zeer succesvol geweest om zijn aantallen te vermeerderen naar niveaus die niemand 100 jaar geleden voor mogelijk zou hebben gehouden.  Nu dient het debat op gang te komen over hoeveel mensen  onze planeet nog kan verdragen met behoud van vergelijkbare welvaart, beschaving, milieu, flora en fauna!  Het uitblijven van een gefundeerde  discussie en keuzes ten aanzien van dit kernvraagstuk vindt zijn oorsprong in enerzijds geloof en anderzijds de individuele vrijheden die ons zo dierbaar zijn.  Nochtans dienen wij als slimste soort op deze planeet wel de verantwoordelijkheid op ons te nemen om goed voor alles en iedereen te zorgen.