Energie-Blog

André Jurres

Men kon vorige week in verschillende kranten lezen dat de twee bedrijven een akkoord hebben bereikt over de 635 MW nucleaire capaciteit die verkocht worden aan SPE.  Dat dit een onderdeel zou zijn van het Pax Electrica II akkoord wil ik wel geloven, het waarom is echter veel minder voor de hand liggend.  
Ten eerste kan men zich de vragen stellen waarom aan SPE alleen?  Dat dit bedrijf in moeilijkheden verkeerde bleek in 2006 wel uit zijn cijfers waar toen een licht verlies werd opgetekend.  Daar de meerderheid van SPE in buitenlandse handen is maakt het toch opmerkelijk dat de premier van een land zich inzet om hun positie te verbeteren en hiermee tegelijkertijd alle andere energiebedrijven vergeet.
Wat is de waarde van een dergelijke overeenkomst?  Daar het akkoord zelf niet is bekend gemaakt is dit natuurlijk moeilijk te zeggen.  Als men ervan uitgaat dat de overeenkomst loopt tot aan de sluiting van van centrales in 2025 dan kan ik u wel enkele voorbeelden geven.  Zeg dat SPE een korting heeft gekregen ten opzichte van de groothandelsprijzen van 15€, de periode van 2009 tot 2025 is 16 jaar, 16 jaar x 15€ x 8000 uren x 635 MW = 1.219.200.000,-€(lees miljard) of 76.200.000€ per jaar!!  Dat dit niet een gewoon cadeau is blijkt duidelijk uit deze cijfers, zelfs al zullen de verschillende cijfers wellicht anders zijn dan lijkt me de groot orde wel in de juiste richting.  Dat dit is gebeurd zonder rekening te houden met de normale Europese regels van aanbesteding die toch duidelijk bekend zijn bij iedereen doet deze zaak geen goed. 
Dat dit volume van 635 MW baseload een verschil had kunnen betekenen in de markt wanneer deze gewoon via een aanbesteding zou zijn aangeboden en dan in een vier tot vijf stukken is duidelijk.  Opnieuw een gemiste kans om nieuwe marktspelers een kans te geven te overleven tegen de dominantie van de historische marktspelers.  Ikzelf ben echt benieuwd hoe de bevoegde instanties in Europa gaan reageren als ze hiermee geconfronteerd gaan worden!