Energie-Blog

André Jurres

Wie dacht dat er iets veranderd was in de politieke houding over onze sector en de plaats van de dominante marktpartij, is in ieder geval nu duidelijk gemaakt dat alles bij het oude blijft. Het achterkamertje is terug van nooit weggeweest en ik vraag mij af hoe ze de sleutel hebben teruggevonden.

Wellicht zoiets: He Guy, het is hier met Karel, we zitten hier met een serieus gat in de begroting en we weten gewoon niet wat te doen met die kerncentrales? Ha, die Karel, is helemaal niet moeilijk, begin met de sleutel te nemen die vastgeplakt zit onder aan het bureau en open de zwarte deur helemaal achter aan het gebouw. Hier staat de handleiding hoe je met z'n tweeën tot een akkoord kunt komen. De eigenaar van de centrales is heel flexibel en heeft altijd zijn chequeboekje bij maar hij wilt wel vrede natuurlijk. Binnen de week heb je een akkoord! Dank je Guy, ga direct naar de sleutel zoeken, maar toch een vraagje, gaat dat geen problemen geven? Maar nee Karel, je maakt gewoon een akkoord voor de komende drie jaar en dan zijn er weer verkiezingen en begin je daarna gewoon weer van vooraf aan! Dank je Guy.

Allicht zal het zo niet gegaan zijn maar er bekruipt mij een akelig gevoel van déjá  vu wanneer ik vandaag de CEO/manager van Electrabel/GDF/SUEZ/ENGIE zie zitten, broederlijk naast onze premier, een exacte kopij van eerdere Pax Elektrica's waar de pers zo dezelfde foto's kan vinden met dhr. Verhofstadt en dezelfde CEO. Niks geleerd, gewoon weer dezelfde miserie opnieuw met afspraken die niet of maar half worden nagekomen. Niemand die zich het toch herinnert want het nieuws van gisteren is oud nieuws. Wellicht krijgen we de politici die we verdienen.

Zonder meer kan men stellen dat er een aantal gevolgen zullen zijn van dit akkoord tussen de dominante marktpartij en de federale overheid. Ik zal u er enkele mogelijke van opsommen;

- De dominante marktpartij kan nu gedurende tien jaar rustig zijn positie beschermen en zelfs uitbreiden vermits vele nieuwe marktpartijen er gewoon de brui aan gaan geven.
- Nieuwe investeringen zijn nog moeilijker geworden vermits het langer openhouden van de kerncentrales de al lage groothandelsprijs nog aanzienlijk laat zakken (min. 20-25%) en hierdoor België binnen tien jaar geen andere opties zal hebben dan massale import of de stokoude centrales nog langer openhouden.
- Op korte termijn betekent de nog lagere groothandelsprijs een hypotheek op nieuwe duurzame productie vermits alle investeerders leven van de verkoop van hun elektriciteit in België.
- De regio's Vlaanderen, Brussel en Wallonië gaan de extra rekening kunnen betalen van het bijpassen van de lagere elektriciteitsprijs voor hun duurzame energie vermits zij hier verantwoordelijk voor zijn (behalve de windmolens op zee).
- De begroting krijgt enkele zilverstukken vanuit de nucleaire rente maar zal dit in honderdvoud later terugbetalen. Zelfde stramien als de 'sale' en 'rent back' van de overheidsgebouwen een aantal jaren geleden die ons nu opzadelt met een veel hogere kost per jaar maar de begroting was wel eenmalig in evenwicht.
- Een mogelijk tekort van elektriciteit lijkt nu minder waarschijnlijk maar op middellange termijn gaan de nationale tekorten nog veel groter worden want er blijft niks anders meer over behalve 100% gesubsidieerde vormen van elektriciteitsproductie.
- Ook bij de leveranciers zal dit het consolidatieproces nog versnellen en zoals eerder geschreven zullen er slechts enkele overblijven en zo zijn we binnen de volgende vijf jaar terug naar af.
- België zal nog meer links worden gelaten door buitenlandse investeerders gezien de hernieuwde monopolie/duopolie tussen GDF/Suez/Engie en zusterbedrijf EDF/Luminus.

Volgende keer meer over de intrede van disrupties in onze sector die vandaag nog niet voorzien kunnen worden en wellicht toch het einddoel nog mogelijk maken.